غم یعنی

برای من دیدن آتش نشانان غم زده ایستگاه آتش نشانی نزدیک خونه مون خیلی سخته :( عادت دارم به اینکه هر وقت از اونجا رد میشم خوشحال و خندان در حال بازی بسکتبال و یا فوتبال باشن عادت کردم به اینکه یه وقتایی وسط بازی و خنده شون صدای آژیر ایستگاه شون میره به آسمان و اینا خیلی سریع جدی میشن و تو کمتر از یک دقیقه راه میفتن سمت محل حادثه و وای به وقتی که کسی جلوی راه ‌شون رو بگیره اصلا التماس نمیکنن :)) یهو می بینی بعد دو بار تذکر مودبانه یکی داره داد میزنه حیوووون خونه خودتم بود راه رو می بستی؟ عادت دارم به خندون برگشتن شون نه اینکه جلوی ایستگاه شون پر باشه از تاج گل و حلوا و خودشون غم زده باشن :( حتی جرئت ندارم برم جلو ببینم کسی از ایستگاه شون شهید شده یا نه :( ولی دلم گرفت از غم شادترین و مهربون ترین آدمای محله مون میشه برای شادی دل همه آتش نشان ها و خانواده هاشون دعا کنین؟